Ta dziewczyna jest problematyczna.

Otworzyłem powoli oczy i stęknąłem, bo ktoś leżał na moim brzuchu. Podniosłem głowę, tak, że mogłem zobaczyć, kto w taki bezczelny sposób leży na chorym. Okazało się, że to Anastasia, a kiedy zamierzałem skomentować w myślach jej głupotę, moją uwagę przykuły czyjeś kroki. Stanął nade mną Charlie, tak bym bezproblemowo mógł na niego patrzeć i nie czuł się niekomfortowo *Aishhh, ten dupek jest naprawdę inteligentny.* - nie uszło to mojej uwadze.

Ułożył usta w stylu "wszystko masz wypisane na twarzy, wiem o czym myślisz i mógłbyś się z tym kryć". Tak jest możliwe takie ułożenie ust! Nie robię z nikogo durnia.

- Nie wkurzaj się na nią, siedziała tu całą noc nad Tobą.- westchnął głęboko.

   *Jest zmartwiony?* - moja prawa brew uniosła się do góry, co tradycyjnie nie umknęło uwadze mego rozmówcy.

- Aigooo, mógłbyś słuchać co do Ciebie mówię? - chyba zacząłem grać mu na nerwach, co niezmiernie mnie cieszyło.

- Słucham uważnie. Więc... Dziewczyna troszczyła się o mnie całą noc i powinienem być wdzięczny? - pytanie pierwsza klasa, ale znałem odpowiedź.

- Tak. - powiedział bez namysłu.

- Zasnęła na chorej osobie, to głupota, więc nie mam za co być jej wdzięczny. - uparty potrafię być niczym osioł, ale przecież miałem rację!

- Aleś ty uparty. - przewrócił oczami.

- No dalej, wiem, że jeszcze nie skończyłeś gadać. Z jakiegoś powodu martwisz się o nią. - w końcu spoważniałem (proszę się nie śmiać, serio spoważniałem).

- Wkurzysz się. - uciekał od odpowiedzi.

- To wstanę i dostaniesz w pysk. - wzruszyłem ramionami.

   Spojrzał na mnie z takim wyrazem jakby chciał powiedzieć "SERIO? Pocieszające".

- Podałem jej roślinę, którą biorę od jakiegoś czasu i jest ona podobna do narkotyków. Daje Ci dawkę energii, a później, kiedy to działanie kończy się, to masz zawroty głowy i zasypiasz. Do tego dochodzą niespokojne sny. - wyjaśnił.

   Kontrolowanie się mi nie szło, więc usiadłem powoli, tak by nie zbudzić dziewczyny. Po czym obudziłem ją jak należy. Ona otworzyła oczy i usiadła, po czym przetarła twarz dłońmi. Ja za to wstałem i szybko otwartą dłonią uderzyłem chłopaka w prawy policzek (ponieważ użyłem prawej ręki). Filetowa szybko wstała i odepchnęła mnie lekko od Różowego.

- Co wy wyprawiacie?!- patrzyła na nas zdenerwowana.

- Nooo, niech nasz Pan i Władca powie co podał sobie kilkakrotnie i Tobie dzisiejszej nocy. - byłem ostro wkurzony, ale przecież jedno uderzenie mu już w zupełności wystarczyło.

   Dziewczyna spojrzała na mnie z dumą i powiedziała:

- Podał mi roślinę psychoaktywną, bo chciał mi pomóc i martwił się o moje zdrowie. Ja w tym czasie za to martwiłam się bardziej o Ciebie i widział, że nie zmusi mnie do snu, bądź zostawienia go w twoich rękach.

   *Ta dziewczyna jest niemożliwa!!!*-  wykrzyczałem w myślach.

- Czym ty się szczycisz? - zrobiłem parę kroków w jej stronę i stanąłem dość blisko niej, tak by patrzyła mi w oczy z mniejszą odwagą.

- Ja... Po prostu... - zadziałało, wpadła jak śliwka w kompot!

- Przestań. - skierował te słowa do mnie.

- Chroń księżniczkę. - zmrużyłem oczy i w tym czasie przy moim jabłku Adama spoczął ostry jak brzytwa miecz.

- Ccccc- co wy robicie?! - przeraźliwy wrzask skarcił moje biedne uszy.

- Przepraszam, źle go zrozumiałem. - narzędzie opadło.

   Dziewczyna stanęła na palcach i stuknęła nas obu pięścią w głowę, co lekko zabolało.

- Nigdy więcej takich akcji, pogódźcie się! - czułem się jakby mamusia kazała dwóm synkom podać sobie łapki na zgodę.

*Irytująca* - pomyślałem, ale kiwnąłem głową na zgodę. Charlie zrobił to samo i byliśmy teoretycznie pogodzeni, ale on nadal wiedział, że trochę minie zanim mi złość przejdzie.

- Oliver!